ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW W SPRAWIE KAS FISKALNYCH

1 kwietnia 2013 r. weszło w życie nowe rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie kas rejestrujących. Rozporządzenie wprowadza szereg zmian, dotyczących rejestrowania obrotu, z których najważniejszą jest obowiązek dokładnego opisywania towarów i usług na paragonie fiskalnym.

Rozporządzenie zaczyna obowiązywać od 1 października 2013 r. Już wcześniej niektóre kontrole skarbowe kwestionowały nazbyt ogólne nazwy produktów lub usług, umieszczone na paragonach. Obecne rozporządzenie nie pozostawia już żadnych złudzeń – paragon powinien zawierać: „nazwę towaru lub usługi, pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację i ewentualnie opis towaru i usługi, stanowiący rozwinięcie tej nazwy”.

W prasie podatkowej natychmiast pojawiły się krytyczne komentarze treści rozporządzenia, wskazujące na fakt, że wiele podmiotów nie będzie w stanie spełnić tych wymogów ze względu na wielkość oferowanego asortymentu i / lub brak możliwości sfinansowania zakupu systemu komputerowego z czytnikiem kodów kreskowych i drukarką fiskalną– np. kioski Ruchu, małe sklepy spożywcze, wielobranżowe itp. Niestety, odpowiedzi przedstawicieli Ministerstwa Finansów są jednoznaczne – literalnie cytują rozporządzenie, wskazują na sześciomiesięczny okres dostosowania do jego wymogów, powołują się na interpretacje Izb Skarbowych i wcześniejsze wyroki Sądów Administracyjnych.

W takiej sytuacji można założyć, że minister finansów nie zmieni przed 30.09.2013 r. rozporządzenia, a po 1.10.2013 r. można wręcz spodziewać się nasilonych kontroli skarbowych. Możliwe, że liczne kary, których nie unikną wówczas sprzedawcy, spowodują silniejszą kampanię medialną i skłonią ministra finansów do wycofania się z tego przepisu. Jest to sytuacja prawdopodobna, tym bardziej, że minister wycofał się już z wymogu zapewnienia możliwości wpisywania na paragonach numeru NIP klienta (na jego życzenie), gdy okazało się, że żadna dostępna na rynku kasa fiskalna nie spełnia tego warunku. Żadna obecnie sprzedawana kasa nie pozwala również umieścić dodatkowego opisu, rozwijającego nazwę towaru lub usługi, o czym mówi rozporządzenie, ale to zupełnie inna kwestia.

Większość z nas korzysta obecnie z kilkunastu klawiszy kas fiskalnych, obejmujących tzw. grupy towarowe (okulary korekcyjne, soczewki kontaktowe, okulary przeciwsłoneczne, usługa optyczna, galanteria itp.). Dla określenia przychodu firmy i należnego podatku VAT takie opisy są całkowicie wystarczające, jednak, niestety, raczej nie będą wystarczająco szczegółowe i jednoznaczne.

Podstawowym towarem sprzedawanym w naszych zakładach są okulary korekcyjne. Czy można bardziej jednoznacznie opisać ten produkt? Np. okulary korekcyjne do dali, okulary korekcyjne do bliży, okulary korekcyjne progresywne. Zazwyczaj do opisu dysponujemy 18 znakami. Czy taki opis jest wystarczająco jednoznaczny? Trudno bardziej precyzyjnie zaprogramować w kasie opis okularów korekcyjnych, bo co ma decydować o ich nazwie? Nazwa oprawy? Nazwa użytych soczewek? Kto jest w stanie przewidzieć, jakie soczewki trafią do jakich opraw i zawczasu odpowiednio zaprogramować kasę fiskalną?
A kasa nie daje możliwości zamieszczenia na paragonie dodatkowego opisu rozwijającego nazwę. Odwołując się do zasad zdrowego rozsądku, będziemy mogli próbować obronić takie opisy naszych podstawowych produktów, ale czy na pewno przekonamy urzędników kontroli skarbowej? Oczywiście, trzeba pamiętać, że za każde z tych okularów klient może zapłacić w całości, albo zadatkować i dopłacić przy odbiorze. A więc trzy razy więcej klawiszy z numerami PLU.

Sytuacja przedstawia się jeszcze gorzej w przypadku wyrobów gotowych, które oferujemy w naszych zakładach. Ile marek okularów przeciwsłonecznych znajdą Państwo na swoich półkach? Ile rodzajów soczewek kontaktowych i płynów do ich pielęgnacji? Jakie usługi świadczą Państwo swoim klientom – pomiar refrakcji, obróbka soczewek, lutowanie opraw, dopasowanie okularów, wkręcenie śrubki, do tego futerały, łańcuszki, ściereczki. Jeżeli montujemy soczewki do opraw klienta, kasa powinna uwzględniać nazwy przynajmniej podstawowych soczewek. Jeśli zdarza się nam sprzedawać osobno oprawy okularowe lub przekładać szkła do opraw, to kasa powinna zawierać nazwy przynajmniej części opraw oferowanych w zakładzie.
Teoretycznie takie zaprogramowanie kasy fiskalnej jest możliwe, bo większość kas umożliwia zaprogramowanie 2000 kodów PLU, ale wtedy obok kasy musimy znaleźć miejsce na skoroszyt, w którym zapiszemy sobie nazwy wszystkich towarów i przypisane im kody. No i ile czasu zajmie programowanie kasy i jej aktualizowanie przy kolejnych dostawach?
Kara za nieprawidłowe zaprogramowanie kasy przy pierwszej kontroli zaczyna się od 150,00 zł, więc osoby, które nie lubią zmian (i lubią ryzyko) mogą tę kwotę zaryzykować, licząc, że z czasem, pod naciskiem przedstawicieli drobnego handlu i mediów, minister finansów wycofa się z wymogu jednoznacznego opisu towarów i usług na paragonach fiskalnych.

Rozwiązaniem problemu wydaje się rezygnacja z kasy fiskalnej i obsługa klienta przy wykorzystaniu komputera z czytnikiem kodów kreskowych i drukarką fiskalną. Sprzedaż wyrobów gotowych sprowadza się wówczas do odczytania kodu kreskowego. Zyskujemy również możliwość zamieszczania na paragonie dodatkowego opisu, rozwijającego nazwę produktu, a więc po nazwie, np. „okulary korekcyjne dwuogniskowe” (dysponujemy zazwyczaj 40 znakami), możemy wpisać nazwę oprawy i soczewek (zazwyczaj do 35 znaków). Z pewnością sporo czasu zajmie wprowadzenie do pamięci komputera stanu magazynowego i drukowanie kodów kreskowych dla poszczególnych towarów. Ten wysiłek zwróci nam się jednak nie tylko podczas obsługi, ale również przy tworzeniu bazy danych klientów zakładu i podczas remanentu, przeprowadzanego z czytnikiem kodów kreskowych w ręku. Rozwiązanie to wiąże się z koniecznością poniesienia znacznych wydatków, zapewne zostaną one jednak zrekompensowane w dalszej, bardziej komfortowej pracy, bez ryzyka kary za niejednoznaczny opis towaru lub usługi.

Czy jednak rozwiązywanie takich problemów jest najważniejszym zadaniem dla optyka? Czy tworzenie takich przepisów znajduje jakiekolwiek uzasadnienie w państwie, któremu zależy na wzroście gospodarczym i tworzeniu lepszych warunków dla prowadzenia działalności gospodarczej?

Paweł Kołder
Wiceprezes KRIO

Oświęcim, 24.05.2013 r.